بازی فکری مانچکین

(«مانچکین»ها شخصیت‌هایی بودن که اوّلین بار، در کتاب «جادوگر شهر آز» (The Wonderful Wizard of Oz) نوشته‌ی «اِل. فرانک باوم»، ظاهر -یا در واقع، بهتره بگیم «خلق»- شدن…)
بازی «مانچکین» یه احساسی به‌تون می‌ده که انگار دارین آروم آروم به اعماقِ یه «سیاهچال» می‌خزین… بدون این‌که خودتون‌و درگیرِ اون‌همه «نقش-بازی-کردن»های دست‌وپاگیر کنین! می‌دونین که چی دارم می‌گم؟! آره…!!
این بازی تشکیل شده از 95تا کارت «دَر»، 73تا کارت گنج، 12تا آدمک (6تا مرد و 6تا زن)، 1 صفحه‌ی بازی، 1 تاس 6-وجهی و همین کتابچه‌ی قوانین! از 3-نفره تا 6-نفره هم می‌شه بازی‌ش کرد!

هر کدوم از بازیکن‌ها، 2تا آدمک هم‌رنگ‌و برای خودش برمی‌داره؛ یکی‌شونو می‌ذاره تو خونه‌ی شماره «1» از صفحه‌ی بازی و دوّمیه رَم می‌ذاره پیشِ روش که -خیرِ سرِش!- یادش نرِه داره با کدوم رنگ بازی می‌کنه!
( همه‌ی آدمک‌ها و رنگ‌ها توی بازی یه اندازه ارزش دارن، بیخودی سَرِ انتخاب‌شون دعوا نکنین!!)
کارت‌های دَر و کارت‌های گنج‌و جُدا جُدا بُر بزنین و از هر دسته، به هر بازیکن 4تا کارت بدین (جمعا میشه 8تا کارت برای هر بازیکن) . کارت‌های باقی‌مونده رو در جاهای مخصوص، روی صفحه‌ی بازی بذارین!
خونه‌های شماره‌دارِ صفحه‌ی بازی، نشون می‌دن که شما در چه سطحی هستین (صفحه‌ی 2 رو ببینین). وقتی که کاراکتر شما بالا می‌ره (یا زبونم لال، پایین می‌ره)، آدمک‌تونو به همون نسبت حرکت بدین! شما هیچ‌وقت پایین‌تَرتَر از سطح 1 نمی‌رین و اگه با کُشتنِ یه هیولا، به سطح 10 برسین، بازی رو بُردین! خیلی خیلی مُحتمَلِه و اصلاً عجیب نیست که چندتا بازیکن، هم‌زمان توی یه سطح باشن!

همه‌ی بازیکن‌ها، بازی رو به‌عنوان یه «آدم‌معمولیِ سطحِ‌یکِ بی‌طبقه (ی بی‌کلاس)» شروع می‌کنن!! کاراکترهای «مانچکین»، هم می‌تونن زن باشن، هم مرد؛ جنسیتِ کاراکتر شما، در ابتدای بازی، با توجه به آدمک‌های روی صفحه تعیین می‌شه. اگه تغییرِجنسیت دادین -البته تو بازی- آدمک‌تونَ‌م عوض کنین!!
یه نگاهی به 8تا کارت اوّلیه‌تون بندازین! اگه کارت نژاد یا کارت طبقه تو دست‌تون داشتین، می‌تونین از هر کدوم، یه‌دونه بازی کنین و بذارین پیشِ روتون -البته اگه دلِ‌تون خواست! اگه «وسیله»های به‌دردبخوری هم داشتین (صفحه‌ی 3)، می‌تونین بازی‌شون کنین و بذارین‌شون پیشِ روتون! اگه شک داشتین که باید یه کارتی رو بازی کنین یا نکنین، می‌تونین مطلبِ زیرو بخونین یا این‌که دل‌و بزنین به دریا و بازی‌ش کنین!

با تاس ریختن و بحث و گفت‌وگو درباره‌ی نتیجه‌ی تاس‌ها و درباره‌ی معنیِ این جمله (!!) و درباره‌ی این حقیقت که آیا به نظر می‌آد کلمه‌ها، تأثیرِشون‌و از دست داده باشن، آغازکننده‌ی بازی رو تعیین کنین (خلاصه‌ش یعنی هر جور که عشقِ‌تون کشید)!!
بازی، نوبت به نوبت انجام می‌شه و نوبتِ هر بازیکن، شاملِ چند مرحله‌ست (صفحه‌ی 2 رو ببینین). بازیکنِ اوّل که کارِش تموم شد، نوبت به بازیکنِ سمتِ چپیِ اون می‌رسه و همین‌طور الی آخر…
اوّلین بازیکنی که به سطح 10 برسه، بازی رو بُرده… آمّا… آمّا شما حتماً باید با کُشتنِ یه هیولا به سطح 10 برسین مگه این‌که کارتی مشخّصاً به‌تون اجازه بِده که جورِ دیگه‌ای به سطح 10 برسین و برنده بشین